Serkan Akdeniz

Sokaklarda hep aynı şikayet “havalar bozuyor!”
 
Haberler haykırıyor “Beyaz felaket kapıda, Kar hayatı felç etti vs.”
 
Sanki havalar bize yaz nimetini bahşetmiş de, şimdi de bozuyormuşçasına alıştırmışız dilimizi. Neleri yıkıyoruz şu dilimizle, kalbimizi bile kırıyoruz, farkında değiliz. Bize Rabbimiz tarafından bahşedilen ilkbahar, yaz, sonbahar ve kış nimeti içinde sayısız güzelliği barındırır. Önemli olan bizim nasıl bakabildiğimizdir. 
 
Arkadaşlarımızla konuşurken mutlaka birimiz açar konuyu; “ben yazı daha çok seviyorum”…  Uzar gider konu. Kimi yazı çok sever, kimi kışı. Konunun özünde muhabbet “Allah insan için her şeyin en güzelini murat etmiştir”e bağlanıyorsa ne alâ… 
 
Kışı da çok sevelim. Kış da güzeldir. 
 
”1999 Depremi sonrası 7 sene boyunca bir barakada yaşadık ailece.
Unutulmaz kış günleri vardı o yılların.
Bir kuzinemiz vardı. 
Soba borusunun telleri üstünde kurumaya duran mavi okul önlüklerimi, üstünde sürekli kaynayan bakır güğümü hiç unutamadım.
Sobanın üstünde yavaş yavaş demlenen çayımızı unutabilecek miyim? Asla. 
İlkokula gidiyordum, annem erkenden kalkar kuzineyi yakardı, biz de sobanın yamacına kahvaltı için abimle otururduk. İçinde kaybolduğumuz montları giyer okula yol alırdık, döndüğümüzde sıcak bir kuzine ve sımsıcak bir anne yüreği karşılardı bizi. Tabii sokaktaki kömür kokusunu da unutamam.  O da keskin kokusuyla bizleri kucaklardı. 
2 odamız vardı. 5 odamız olsaydı ne fark edecekti ki?  Yine soba yanan odada toplanacaktık. En keyifli muhabbetlerimiz o odada demlenecekti.”
 
Kışı sevelim derken, kışı bana sevdiren anılarımdan dem vurdum.  Ancak kışı sevelim; iki kuşun omuz omuza ısındığı elektrik tellerini, farklı odalarda değil sobanın ya da kaloriferlerin yandığı odada toplanmaları, içi sıcak dolmuşu beklemeyi, ağzımızı kapatan atkıdan yüzümüze vuran sıcaklığı, kurusun diye sobanın, kaloriferin yamacına koyduğumuz ayakkabılarımızı ne kadar seviyorsak kışı da o kadar sevelim. Kar da yağar, beyaz beyaz, tane tane, hadi inkâr etmeyelim, havalar bozuyor diyorsunuz da hepiniz biraz kartopu oynamayı, kardan adam yapmayı seversiniz.
 
Bırakalım şu dilimizi kötüye alıştırmayı, havalar bozmaz, havalar soğur, ısıtır, üşütür bunlar olur ancak felaketmişçesine konuşmasak iyi olacak. En çok kışın kalpler birbirine ısınır. En çok…
 
”Karın yağdığını görünce 
Kar tutan toprağı anlayacaksın 
Toprakta bir karış karı görünce 
Kar içinde yanan karı anlayacaksın.”

GENÇ'ın Yazısı.