Zehra Neşe Çağır

Kur’an`ı Kerim hayat kanunlarının yazılı olduğu kitaptır. Yaklaşılmasını istenildiği, uzak durulması gereken durumların yazdığı kitaptır. Öyle ki Müslümanların başı boş yaşamasını istenilmemiş, alıp verilen nefesten bile sorumlu olduğumuzu bildirmiş ve buna göre yaşamamızı istemiştir. Şu an yazarken bile benim yazma hayatıma dahi müdahildir. Nasıl mı? “Kullarıma söyle: -insanlara karşı- sözün en güzelini söylesinler.”1 Ben bunu yazarken dahi en güzel olan kelimeleri, sözleri seçmek zorundayım çünkü öyle emredildim. Güzel konuşmak bu yönüyle bir farzdır. Benim ise buna uymam teslimiyet ile uymamdır. Peki Kur’an-ı Kerim`de sadece açık ayetler mi vardır?

Sorunun cevabı hayır… Kur’an`ı Kerim`de Müteşabih -anlamı gizli olan- ayetler de vardır. Anlamlarını en iyisini bilen ancak Allah`tır. Bunlara da teslimiyetimiz gerekir. İşte bunlara tam kalbi ile açığı ile gizlisi ile emredilen ayetlere iman ederek yaşamız gerekir.  Kur’an-ı Kerim hayattır; içindeki her bir harfiyle hem de hareke ve noktalamasıyla(sukunlar) hayattır. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) zamanında sahabilerimiz bir ayeti yaşadıktan sonra diğer ayeti ezberlermiş, böyle olduğundan her ayeti yerinde yaşayarak öğrenmişlerdir. Efendimizin vefatından sonra da bu devam etmiştir. İslamiyetin yayılması için atan kalplerin yanında şehit olma arzusuyla yaşayan sahabelerimiz olmuştur. Sınırlar genişledikçe şehitlerimiz artmış sahabilerimiz azalmıştır. Sınırların her biri Arap coğrafyası olmadığından Kur’an`ı Kerim`in telafuzunda yanlış okumaların olduğunu fark eden Irak valisi Ziyad Bin Sümeyye, Ebu’lEsved ed-Düelî`ye rica ederek Kur’an`ın harekelenmesi hareketini başlatmıştı. Kur’an`ı Kerim`in en sonki halini almasına vesile olan ise Halil B. Ahmed olmuştur. Evet şu an bize doğru okumamıza ve yaşamıza vesile olan o küçük harekeler-sukunlar olmuştur. Bazen direkt okuyup gidiyoruz ya işte o sukunlar da bizim hayatımızdır. Yoluna devam ederken hayat akıp giderken bazen bir م gibi zorunlu durmak gerektiğini, bazen de ط gibi mutlak durman gerekiyor ki işin erbabı olmadığın şeylerde susmamız gerekeceği gibi… Bazen yaşamımızda لا olup görevini üstlenip ya geçeceğiz ya da geçmeyip geriden alıp hesabını iyi yapıp  ilerleyeceğiz... Hatta öyle zamanlar gelecek ki yeni bir başlangıç -ع gibi - yaparken durmak, iyi düşünmek gerektiğini bileceğiz. Veya ( سكته  ) o imtihandan geçerken nefes almadan durup bir miktar yaşaman gerekecek. İşte hal böyleyken Kur’an-ı Kerim`deki sekinelerde dahi  ‘…Derin düşünenler için bir ibret var..’2 olduğunu göreceğiz. Hal böyle iken gerçekten Kur’an`ı Kerim`in hayat olduğunu yaşama yön verdiğini bir kez daha şahitçisi olacağız…

Kaynak

1- İsra Süresi / 53 ayet
2- Nahl Süresi / 13 ayet
3- http://fem-imuhsin-tecvid.blogspot.com.tr/2013/12/duraklarvakf-isaretleri.html
4- http://fasiharapca.com/arapca-harfler/23846

GENÇ'ın Yazısı.