Zaman zaman hayat imtihanlarımız ağırlaşır, iyice daralırız. İçinde bulunduğumuz durum neredeyse bizi ezip geçer. Çaresiz kalırız, çıkış  yolu ararız ve bir şekilde o sıkıntılı hâllerden kurtulmaya çalışırız.

Geçenlerde, böyle bir hâldeyken kıymetli bir abimle içinde bulunduğum durumu istişare etmiştim. Bana kendi hayatından bir hatırasını  paylaştı. Çok manidar geldi. Sizlere de belki iyi gelir diye paylaşmak isterim:

Bu abimiz küçükken, matemetik dersinde hiç unutamadığı bir olay yaşamış. Günlerden bir gün, öğretmenleri tahtaya bir soru yazmış  ve “açın defterleri, on dakika içinde herkes cevaplayacak, yapamayan dayak yiyecek” demiş. Hocası çok sert biriymiş ama bu  abimizi çok severmiş. Soruyu sormuş ve on dakika sonra kağıt kalem bıraktırmış. Tek tek yanına çağırmış herkesi ve kontrol  etmeye başlamış cevapları. Doğru yapanları tebrik ediyormuş, yanlış yapanları ise pataklayıp sırasına gönderiyormuş. Sıra bu  abimize gelmiş. Korkarak yanına gitmiş. Hoca bir kağıda bir de abimize bakmış. Yüzünün şekli değişmiş. Cevabı yanlış ve dövmek istemediği için elindeki kurşun kalemle abimizin yanağına bir şeyler çizmiş. Öyle bir bastırmış ki çizerken, canı epey yanmış. Daha  sonra “geç yerine” demiş ve sırasına oturmuş. 

Acı ve utanç içinde sırasına oturduktan sonra arkadaşına sormuş: “Ne var yanağımda?” Arkadaşı anlamaya çalışmış ve ardından  “artı işareti var” demiş.

Abimiz önce kağıdına bakmış, sonra da artı işaretini düşünmüş. Kısa sürede anlamış ki, meğer toplama yapacağı bir yerde çıkarma  yapmış. Bu yüzden de yanlış sonuca ulaşmış. Hemen hatasını çözmüş ve sorunun doğru cevabını bilmiş.

İşte istişare ettiğimiz gün, bana bu hadiseyi anlattı ve ardından şunları söyledi: “Hayatımızda bazen problemleri çözemiyoruz ve  sıkıntı içinde kalıyoruz. Allah da rahmeti gereği, bizim yüzümüze bazı çizgiler atıyor ipucu kâbilinden. Problemin çözümüne giden yolu  imtihanımızın içinde gösteriyor bizlere. Lakin biz çoğu zaman bu çizgileri anlayamıyor ve okuyamıyoruz. Mühim olan, zaman zaman o çizgileri birisine okutmak. Yani içinde bulunduğumuz durumu ehil birisine anlatmak ve Allah’ın bizim yüzümüze çizdiği çizgileri o kişi  vesilesi ile okumak. Bunu es geçmemek lazım.”

Hayat imtihanlarınızın zorlaştığı anlarda, yüzümüzdeki çizgileri okuyacak gönül ehli insanların eksik olmaması duası ile…

Süleyman Ragıp Yazıcılar'ın Yazısı.