Günlük hayatta sorumluluklarımdan ve zorunlu meşguliyetlerimden arta kalan zamanları özellikle büyüklerin “boş iş” olarak gördüğü şeylerle değerlendiriyorum. Sonuçta sorumluluklarımı yerine getiriyorum. Bunun bana ne zararı olabilir ki?

Yaşadığımız hayat her anımızı değerlendirmek, kendimizi geliştirmek, ulaşabildiğimiz kadar canlıya ulaşıp onlara dokunmak ve hayatlarına katkıda bulunmak için bize verilmiş bir lütuftur. İnsanın başkalarının verdiği sorumluluklardan ve zorunlu meşguliyetlerinden arta kalan zamanda kendi kendine verdiği sorumlulukları ve severek seçtiği meşguliyetleri olmalıdır. Kendi verdiği sorumluluklar ve severek seçtiği meşguliyetler kendisi dahil hiç kimseye faydası olmayan “boş iş”ler ise o zaman kendini nasıl gördüğünü tekrar gözden geçirmesinde fayda var. Şayet kendindeki potansiyelin farkında değil, yeteneklerine, gücüne ve imkanlarına kör, hayalleri ve hedefleri başkalarının verdiği sorumluluklar ve mecburi meşguliyetlerden ibaret ise o zaman kendine büyük bir haksızlık ediyor demektir. Dolayısıyla kimseye haksızlık etmeyelim ama en çok kendimize haksızlık etmeyelim.

Mehmet Dinç'ın Yazısı.