4 yıl önce ABD’nin Dallas eyaletine yerleşen ve kuyumculuk yapan Nuh isimli Suriyeli mültecinin dünyaya insanlık dersi verdiği o olayı hatırlatacağım şimdi size. 2 çocuk annesi kadın ailesinden yadigar yüzüğü paraya çevirmek niyetiyle Nuh’un kuyumcu dükkanına girer ve yüzüğünü satmak istediğini belirtir. Nuh da “Bunu neden satmak istiyorsun?” diye sorar. Maddi açıdan bitik durumda olduğunu ve gelecek ay ödemelerini yapamayacağını söyler kadın. Kuyumcu Nuh tekrar sorar: “Satmanızın nedeni paranızın olmaması mı?” Kadın da “Aslında bu annemden hediye. Bir problemim var ve onu halletmek zorundayım” diyerek aile yadigarı bir yüzük olduğunu söyler. Altın kalpli kuyumcu önce yüzüğü inceler ancak annesinden kaldığını öğrenince bir karar verir. “Ne kadara ihtiyacını var?” diye sorar. “Bilmiyorum, bu yüzüğün parası bana yardımcı olabilir” diye düşüncesini söyler kadın. Yüzüğün taşını inceleyen Nuh belki de ederinden fazla parayı tek tek sayar ve sonrasında da öyle bir davranış sergiler ki: Buyrun alın ve bu da yüzüğünüz... Çocuklarının yanındaki kadın bu duruma inanamaz ve bir anda gözyaşlarına hakim olamaz. Altın kalpli kuyumcu bununla kalmaz. “Numaramı yazar mısın? Bir şeye ihtiyacın olursa...” Ardından ekler: “Ağlama lütfen ve sen annene dikkat et. Eğer onu yeniden satmak istersen ben satın alacağım.” Kadın çok teşekkür ederek gözleri dolu haliyle kuyumcudan ayrılır. Amerika’daki göçmen karşıtı ve ırkçı gruplara karşı yersiz tavırlara verilen en güzel yanıt olmuş olur. Umarım sadece Amerika’ya değil tüm dünyaya örnek olur.

Büşra Nur Turan'ın Yazısı.