İş arkadaşlarım, sosyal hayatımda hiç arkadaşlık kurmayacağım insanlar, işim sebebiyle onlarla görüşmek durumundayım. Onlara karşı tavrım nasıl olmalı?

Karşımıza çıkan her insan ile ilgili öncelikli ölçümüz zarar vermemektir. Hiçbir şekilde kırmamak, incitmemek, işimizi kötü, yanlış ya da eksik yapmayarak onun da zarar görmemesini sağlamak zarar vermemek ile ilgili ilk akla gelebilecek noktalardır. Sonrasında faydalı olabildiğimiz kadar faydalı olmak ölçümüz gelir. Bu çok samimi olmak, devamlı görüşmek vs. anlamına gelmez. Bilakis görüştüğümüz, karşılaştığımız, çalıştığımız zamanlarda güler yüzü, tatlı sözü esirgememek, beraber çalışırken işlerini kolaylaştırmak ve insaflı olmak anlamına gelir.

Bunların ötesinde beraber çalıştığımız insanlar sosyal hayatımızda ilişki kurmaktan imtina ettiğimiz kişiler olsa bile beraber olduğumuz zamanlarda bilgi, ilgi veya tecrübe konusunda alabileceğimiz bir güzellik varsa almaya, verebileceğimiz bir güzellik varsa vermeye çalışırız. Bu noktada bir hususu aklımızdan çıkartmamamız çok önemlidir; iş arkadaşlarımız hayatımızın bir döneminde günümüzün ciddi bir süresini genellikle aynı amaç için geçirdiğimiz insanlardır ve dolayısıyla bize haklarının taalluk etme ihtimali çok yüksektir. Haklarına girmememizi mümkün kılacak en doğru ilişki nasılsa o tür bir ilişki geliştirmemiz gerekir.

Mehmet Dinç'ın Yazısı.