Reyhan Önal

“İncinmemek istersen eğer mülk-i fenâda.

Bir kimseyi incitmemeğe hasr-ı merâm et.”

Tasavvufun ilk basamağı incitmemek iken son basamağı incinmemektir. Çünkü başımıza gelen olaylar karşısında incinmeme duruşunu gösterebilmenin anlamı şudur: “Ben kimim ki zoruma gidiyor bütün bunlar? Benliğimin ne kadar değeri var ki ona incinmeyi layık görebiliyorum.” Buradan hareketle yaşadığımız zorlukları, benliğimizin incinme arzusuna feda etmememiz gerektiğini söylemek isabetli olacaktır.

Beytülmakdis için saydığımız önceki dört adımı yeni yapılan asfalt yollarda atacağımızı düşünüyorsak büyük bir yanılgı içinde olabiliriz. Çünkü sistem rahatlık değil, sıkıntılar üzerine kurulu. Ayağımız da çıplak üstelik. Siz Beytülmakdis için bir şeyler yapıyorsunuz, en başta İsrail gelip bozuyor. Siz Beytülmakdis için bir şeyler planlıyorsunuz, içinizdeki tahmin edilemez düşmanlar bozuyor. En acısı da siz Beytülmakdis için umut dolu bir geleceğe yürümek istiyorsunuz. Yolu kendisine parselleyen sözde dostlarınız sizi saf dışı bırakıyor. Tüm bunların karşısında iki seçeneğiniz var:

- ya incinirsiniz ki bu da sizi incitmeye sürükleyebilir,

- ya da incinmez ve görmezden gelir, pusulanızın yönünü asla değiştirmezsiniz.

Can sıkıntılarını yok saymak, motivasyonun en önemli basamağıdır. Diğer yandan bunlar neden benim başıma geliyor deyip kadere azıcık bir sitem etmek sizi Beytülmakdis davasında “game over” yapabilir.

Kural 5: İncinme, razı ol.

Allah-u Teâlâ yol göstericimiz Kuranı Kerim’de şöyle buyuruyor: “Ey mutmain olmuş nefis! Sen O’ndan razı, O senden razı bir şekilde dön Rabbine!” Ayette mutmain olma (içinde bulunduğun durumdan tastamam memnun olma) durumu öncelikle bizim Allah’tan razı olmamıza bağlanmış ve rıza-ı ilahiyeye ulaşabilmemiz yine aynı şartı gerektirmiştir. O halde bizler, Beytülmakdis için çalışır ve çabalarken öncelikle bize verilmiş olan kadere razı olmalıyız. Alnımıza yazılan imkanlar dahilinde elimizden geleni yapmalı, “Allahım neden bu böyle?” gibi sitem içerikli lafızlardan uzak durmalıyız. Ardından yolumuza çıkan dikenlerden canımız yansa da incinmemeliyiz. Çünkü incinmek düşmana değer atfetmekten başka bir sonuç getirmez. Beytülmakdis için yolumuz uzun, süremiz kısa. Kırılmaya, incinmeye vaktimiz yok. Ne diyor şair;

“Aşık der inci tenden

İncinme incitenden

Kemalde noksan imiş

İncinen incitenden”

GENÇ'ın Yazısı.