Herkesin bildiği bir şey var; kişi doğar, büyür ve ölür. Bu sıralama insanlığın varlığından, yaradılışın başlangıcından bu yana değişmedi, değişmeyecek. Bu bilgi bir tarafa, sadece özel insanların bildiği, yaşadığı bir şey var. Onlar;doğar, yaşar, yaşarken hisseder, hissettiğiyle büyür, ışık olur, yol olur; belki farkında belki değil, öyle büyür ki dev olur. Biz, sadece doğup, büyüyüp, ölen tarafta olanların bir kısmı biraz daha şanslı. Bu kısımda olanlar, bu devlerin ışığına şahit olma nimetine erişmiş, onların farkındalığı ve onlardan faydalanabilme isteğiyle yaşayanlardır.
 
En azından bu kısımda olma isteğinde olan bizler; onların ışığına, varlığına, devliğine hayran oluruz. Hz Peygamber’in "…mümin gıpta eder" hadis-i şerifine binaen, gıpta ederiz. "Belki ben de bir gün, olur mu ki…"  şeklinde başlayıp çoğalan hayallerde devam ettiririz varlığımızı. Onların varlığı heyecan olur, umut olur yaşantımıza. Heyecan olur; çünkü varlığın varlık sebebinin, mananın sırrının ağırlığını, güzelliğini hissedebilme, belki ulaşabilme adına atılan adımlara şahit oluruz onlarla.  Umut olur; çünkü "Bu adımları atan, ışık olan belki ben de olurum" ümidi büyür içimizde. 
 
Nuri Pakdil, çoğumuzun yaşantısında bu devlerden biridir. Onun vefat haberini gördüğüm anda  "birer birer uçuyor devler" demiştim kendi kendime. Onun vefatının ardından birkaç büyüğümüz daha uçtu. En son uçan büyüğümüz ise Asım Gültekin abimiz oldu. 
 
Onu tanıyan, ışık oluşuna şahit olan diğer büyüklerimiz, "Biz, derdine, yürüyüşüne, var oluşunun güzelliğine şahidiz." dedi. Bu sözleri görünce dedim ki, "Yaşamanın hakkını verdi uçan dev.". 
 
Doğup, büyüyüp, ölmek kolay olan. Büyürken şifa olmak, ışık olmak, dev olmak bir başka, lütfedilen büyük nimet. Bazı insanlar bazı insanlara nimet. Ne büyük bir anlam bu. Düşünsene diyorum kendi kendime, sana bahşedilen bir lütuf var; ama sen de lütufsun, yüzlerce kişiye bahşedilmiş. 
 
Bir gün arkamızdan "bir dev daha uçtu" sözünü söyletebilmek, nimet olabilmek, ışık olabilmek, yaşamın hakkını verebilmek duası baki. Rahmet olsun, Asım Gültekin abimiz ve uçan tüm devlere. Hasretle, gıptayla… 
 
Çizim: @valaderes

Nurcan Doğan'ın Yazısı.