Gamze Çalışkan Baran

Kedi sevenlere ithafen.
 
Mesela ben size nasıl anlatayım dostlar, sıcacık sevgisiyle beni yerimden kımıldayacak olsam adım adım takip eden Munise’mi?
 
Hangi fotoğraf karesine sığar ki güzelliği? Sığmayacaksa eğer onunla geçen anların zevkini çıkartmalıyım değil mi sadece.. Munise benim sevgili kediciğim. Adı üzerinde munis bir kedi. Hanemize neşe vereli yaklaşık iki ay oluyor.
 
Gün gün büyümesine, huyunun değişmesine, tüylerinin ışıltısına, neyi iştahla yiyip neyi sevmediğine, kızdığımızda çehresinde oluşan o içli bakışlarına şahit oluyoruz.
 
Biliyor musunuz dostlar, bazen sahibinin duygusunu anlıyor olacak ki ona yürekten sevgi gösterecek hâli buluna kadar gözlerini üzerimden ayırmıyor.
 
Mesela ben size yanımdan ayrılmamak için poşetin üzerinde de olsa, kapının arkasına kıvrılışını nasıl anlatsam. Ah Munise, benim munis sevgili kediciğim.
 
İnsan gönül sahibi bir varlık. Öyle ki yaradılışında, özünde sevgi var. Hâlık-ı Mutlak sevgisinden yaratmış cümle alemi. Öyle bir sevgi ki, bu sevgi dirilticidir, bu sevgi yaşama zevki vericidir, bu sevgi aç, kuru gönlü doyurucudur, yeşerticidir. Kaba gürültüleri bir kenara koysak ve bize sunulan ömür parselinin müşahedesine koyulsak sevginin ilmek ilmek dokunduğunu göreceğiz. 
 
Ömer Tuğrul İnançer’den işitmiştim, bir gülün sevgi ile sulanırsa daha az dikeni olabileceğini. Peki ya insan? Sevince nasıl yeşermesin, dirilmesin. O diriltici iksir hepimizin mayasında varken ne mâni oluyor da gün yüzüne çıkamıyor?
 
Dostlar, derince bir tefekkürün eşiğine bırakıyorum size buracıkta.
 
Bir bitkide bunu tatbik eden akıl yol bulmalı değil mi Mevcudu Mutlak’a? Bir kedi ile sevgiyi terennüm eden gönül, uzanıvermeli değil mi tâ Asr-ı Saadet’e?.
 
Müzenna. Kutlu kedi. Tüm kediler sana hayran Müzenna. Seni okşayan elin hasretindeler Müzenna biz işitmesek de… giysisinin ucunda uyuyakalan kedisini uyandırmamak adına yattığı yerdeki kumaşı usulca keserek kalkmayı tercih etmiş, Allah Resulü.
 
Yalnız insan olmayacaktı elbette O’nun letafetinin tecellisine mazhar kılınan, yanında yöresinde kim var idiyse nasibini almış. Elbette Müzenna’da nasiplenmiş o ziyâdan.
 
Abdurrahman bin Sahre d-Devsi desem tanır mıyız bilmem lâkin kedilere düşkünlüğü ile anılan Ebu Hureyre’nin (kedicik babası) gerçek adıdır. Bu, bize bir hayvanın sevgisi de olsa kişiye ayrı bir sıfatla anılabileceğini hele bir de bunun Allah Resulü’nün eliyle olunca ayrı bir güzellik olduğunu öğretmiştir. 
 
Allah Resulü bu sahabeye ayrıca bir müjde vermiş olacak ki; “Kedileri sevmek imandandır.” buyurmuş. “Niçin” diye soran ashabına, “Ebu Hureyre iyi bilir.” demiş (Buhari Hadis).
 
Dostlar tüm bunlar yeter sebep değil mi sevginin hasıl olmasına. Vesselam.

GENÇ'ın Yazısı.