"Eşi, benim eşim kadar şikayetçi olan çok az insan vardır. Haksız da sayılmaz. Çünkü benim gibi eşi ve ailesiyle ilgilenmeyen çok az erkek vardır. Haftada bir iki saat, o da tesadüfen görüşebilmek... Ama buna rağmen benim kadar tüm kalbi ve ruhuyla eşini seven, çocuklarını düşünen de çok azdır. Dünyanın hiçbir yerinde başka bir sıcak, emin ve ümit vaat eden yer bilmiyorum. Ama ne yapayım, ben böyle yaratılmışım. Onun ne kadar iyi olduğunu ve üzerimde hakkının olduğunu da unutmamalıyım. O evime ayak bastığı gün ne haldeydi, ben neydim ve şimdi bu dokuz yıl zarfında onun yardımıyla neler yaptım! Ne kadar refah içinde yaşıyorum. Gerçi bazen beni üzüyor; ama bilerek yapmıyor bunu. Eğer ben de hayatımda, ruhumda, kalbimde ve aklımda yaptığı etkiyi onunla mukayese edersem, her şey unutulur.

Onunla henüz yeni tanıştığımız, aynı sınıfta okuduğumuz ve daha hayatıma girmediği o ilk yıllarda, ben neydim? Kimdim? Yaşlı bir genç! Karamsar, yalnız, kaçkın, huzursuz, tehlikeli, maceracı, havalı ve hayalci biri idim. babam her zaman söylerdi: ‘Bu oğlum nasıl yaşayabilecek, kendini nasıl toparlayabilecek?

‘Zavallı eşi ve çocukları elinden neler çekecek?
Bu, yemesini bile beceremiyor, ağzına yemek verilmesi gerekir.
Para biriktiremiyor. Günde beş tümen yiyor.
Ve günde altı, yedi tümen de kaybediyor.
Sanki Allah bunu kızılkale zindanlarında bir hücreye atılsın,
etrafı kitaplarla dolsun, yanma bir kül tablası
ve bol miktarda sigara konsun diye yaratmış.’

Aslında eve gelmek aklıma bile gelmiyordu. Eve gelince yirmi dakikadan fazla kapıda bekledim. Kapıyı açmadılar. Pencereye vurdum, kapıyı açtılar. Yarım saattir kapıda beklediğimi söyledim kendilerine. Ama hepsi de benim kapıyı çalmadığımı söylediler. Sonra gerçekten kapıyı çalmadan yarım saat öylece durduğumu anladım. Beynim felsefe, kalbim inançla doluydu, başka da hiçbir şeyim yoktu. fakat şimdi tümüyle değişmiştim. Gerçi yine de normal değildim; ama nispeten bende ve hayatımda büyük bir devrim oldu. Eğer bir gün fırsat bulursam Jean Jacques Rousseau`nun Waren hakkında söylediği sözleri ben de eşim hakkında uygulayacağım ve bu da ruhumda bıraktığı derin, ilginç ve yaratıcı etkilerini gösterecektir.

Unutmamalıyım ki o olmasaydı ben hayatın tadını, evlilik lezzetini ve aile mutluluğunu tadamazdım. Ben daha önce cennetin sadece öbür âlemde olduğunu zannediyordum. Lezzetin sadece düşünce ve ilimde olduğunu, duyguların ise siyasette ve inançlarda olduğuna inanıyordum. Ama evlilik yepyeni ve tanımadığım bir dünyayı beraberinde getirdi."

Yalnızlık Sözleri. Syf: 120 - 121

GENÇ'ın Yazısı.