Bugün 24 Ocak.

Bundan 19 yıl önce Gazeteci Uğur Mumcu, evinin önündeki arabasına konan bombanın patlaması sonucunda, arabası içinde can verdi. Katledildi. 
 
O zamanın atmosferi, sis perdesi içinde basın ve basının yönlendirmesiyle kamuoyunun bazı kesimleri, bu hain saldırıyı İslamcıların üstüne yıkmaya çalıştılar. 
 
Kendileri arasında, bu saldırının kim tarafından yapıldığını, mesela Mumcu’nun meslektaşları, bilenler vardı elbet, bunu ciddi ciddi düşünüyorum. Çünkü bu gün o gazetecilerin gazeteci kisvesi altında ne işler çevirdiklerine şahit oluyoruz zamanında…
 
Hepsi bu tezgaha alet oldular. Meseleyi derinlemesine bilmeyen kalabalıklara göre de, İslamcıların, onların deyimiyle “radikal İslamcıların” işi olduğuydu bu meselenin…
 
Zaman geçti, köprünün altından sular aktı. Bugün, Mumcu’nun oğlu dedi ki: “Babamı, İslamcılar öldürmedi! "Bu cinayeti kontrgerillanın işlediğini duysam şaşırmam. PKK`nın yaptığını duysam yine şaşırmam. Elbette ciddi bir delile dayanarak söylemiyorum, ama ben bu cinayetin bir İslamcı operasyonu olduğuna inanmıyorum. Babamın, MİT ile PKK arasındaki bağlantılar üzerine yaptığı araştırmaların meyvelerini alacakken öldürüldüğü ortada. Cinayetten bir yıl geriye doğru tarama yapıldığında görülecektir.” diyor oğlu.
 
Bu memlekette ne kadar çok “karanlık” var. Ve karanlığın olduğu her yerde Müslümanlara oynadılar. Müslümanlar aydınlığı sever. Onun için, karanlıklarda iyi göremez diye düşündüler herhalde…
 
Faillerin, azmettiricilerin yakalanması umudunu içimizde taşıyoruz. İnşallah gerçekler ortaya çıkar. Birilerinin halis niyetiyle, namuslu bir savcının…
 
Ve en önemlisi: Manşetler atanlar, yazılar yazanlar ve bu palavralara inananlar, sözleriyle ve vicdanlarıyla Müslümanlardan özür dilemek zorundadırlar. 

Taha Süren'ın Yazısı.