Münevver Karabulut cinayetinin bir numaralı zanlısı Cem Garipoğlu nihayet yakalandı. Teslim oldu aslında ama emniyet ailenin etrafındaki çemberi daraltınca başka çaresi kalmadığı için böyle yaptı. Menfur bir cinayet bu; gündemi bu kadar meşgul etmesi tabii dolayısıyla. Hemen her boyutunun enine boyuna konuşulması da öyle. Biz de konuşulması gerektiğini düşünüyoruz. Ama işin ahlak ve maneviyat boyutu neden es geçiliyor, doğrusu anlamış değiliz. İbretlik bu olayda birileri de çıkıp “gençlere din ve maneviyat vermezseniz olacağı budur” demiyor/diyemiyor. Dese sanki uzaylı muamelesi görecek. Zaten herkes bunun farkında, herkes bunun bu şekilde olduğunu biliyor da mı kral çıplak demek bizim gibi gençlere kaldı? Daha 18’ine gelmemiş gençler bu kadar serbest ilişkiler nasıl yaşarlar, bunu bize bir izah eden çıkmayacak mı mesela? İçki partileri, sınırsız serbestlik, örneğin Cem’in annesini arayıp “evi boşalt bir arkadaşımla geliyorum” diyerek kız arkadaşını evine getirmesi, babanın kızının nerede olduğunu sormaması, evlatların bu kadar başıboş bırakılmaları vs. bunlar sorgulanmayacak mı? Biz çok mu uzaylı kaldık yoksa?

GENÇ'ın Yazısı.