Mehmet Sadık

Ülkemin yoğun gündeminde bir konu daha, hararetli tartışmalardan sonra geçmişteki yerini almak için hazırlık yapıyor. “Her kürtaj bir cinayettir” iddiası ile başladı her şey. Ardından muhalif sesler duyulmaya başlandı. Kimisi bunu özgürlüğüne engel olarak gördü, kimisi haram dedi. Olaylar dindar nesil tartışmalarına sıçradı ve bir grup özgürlük savunucusu hazırladıkları pankartlarla kürtajı hak olarak gördü. Aynı insanlar “Dindar nesil doğurmayacağız” sloganları ile eylem haklarını kullandılar.

Söylenenler, iddia edilenler, siyasi duruş mudur yoksa gerçek midir, haklılık payları var mıdır, sırf karşıt olmak için mi eylemler düzenlenmiştir vs bunlara değinmek istemiyorum. Herkes kendine göre bir yorum yaptı. Buradan sosyolojik, psikolojik tahliller de çıkaracak değilim. İşi ehline bırakma konusunda ısrarcı birisiyimdir.

Tüm bu tartışmalar olurken bir Allah’ın kulu çıkıp da “Yahu neden bunu olayın esas oğlanlarına, esas kızlarına soralım” demedi? Sonuçta acıyı da mutluluğu da yaşayan bilir öyle değil mi? Tabii ki buradaki zorluk kürtaj meselesinin birinci tekil şahsiyetlerinin şu an hayatta olmaması. Ama belki tabiri caizse direkten dönenler vardır.

Hasılı, GENÇ`in vazgeçilmezlerinden biri olan Dertli Sözlük’te Ebubekir imzalı “Yurtdışında doğduğuma şükrediyorum” tanımını görünce bunları düşünmeden edemedim. Bir şahit imkan verilse neler anlatmaz ki? Buyurun:

“Yurtdışında değil de Türkiye`de olsaydım muhtemelen şükredemeyecektim, siz de bu yazıyı okuyamayacaktınız. Rabbim ruh üfürdükten sonra, daha nefesimi suda çözünmüş olarak alıyorken, annemin bana daha sonradan söyleyeceği şu konuşmaları duyuyordum, ancak bir anlam veremiyordum o zamanlar. Yurtdışında bir ülkede, bir doktora beni aldırmak istediklerini söylüyorlardı annem ve babam. İnsaflı doktor: "Ben yapamam, çok istiyorsanız gidin Türkiye`ye orada yaptırın." diyor. Neden sonra ultrasonda kıpırdanan parmak kadar canı görünce aile de insafa geliyor."

"Ol!" diyor, oluyor, vesselam...”

GENÇ'ın Yazısı.