Günümüzde her şeye gülüyoruz. Bilinçaltımıza çeşitli bilgiler sokuluyor çaktırmadan, sinsice. Ne kadar farkındasınız? Neden mizahta önce gülmek yerine “ahlak” kriterine bakmıyoruz?

İnsanların eğlenme ihtiyaçları vardır.

Mizah ise bir sanat işidir.

Son yıllarda güldürürken öğretme taktikleri denenmeye başlandı mizahta.

Sinemadaki 24. kare sistemi gibi.

Mesajı alttan verme kaygısı…

Peki ahlak? Küfür? Çok tartışmalı değil mi..

Ahlaklı güldürmek neden kimsenin gündeminde yok?

Ya da bu işi yapmak için çaba harcayanlar neden geri planda.

“İslami” kelimesi eklenince neden hevesleri kesiliyor insanların?

Güldürmek için bel altına mı inmek lazım?

Komedyen deyince aklınıza gelen ünlüleri düşünün ülkemizde…

Filmler yapıyorlar. Gösterileri tüm hızıyla devam ediyor. Biz bunlara bu ülkede komedinin üstatları diyoruz. Demiyor muyuz?

Adamın ne anlattığıyla çok ilgilenmiyoruz maalesef.

Küfür mizahın temeli haline geldi.

***

Mizah büyük bir silah olarak kullanılabilir. Siyasi bir araç olarak da kullanılabilir. Ya da eğitim amaçlı kullanılabilir.

Mizahı ne şekilde kullanırsak kullanalım, ahlaklısını seçelim.

Bel altına gülmeyelim. Bizi güldürmesin bu seviyesizlik. Seviyemiz belden yukarısı olsun.

Kalbimizden geçsin. Beynimize ulaşsın.

Amacına ulaşsın.

Aytuğ Işık'ın Yazısı.