Sedat Albayrak / Genç Haber Merkezi / @sedadalbayrak

İSAM`da bir hanım 3-4 yaşlarındaki çocuğunu kütüphaneye getirmiş, cıvıltılar bizim için gayet güzel olsa da annenin çocuğuna iyiliğini tarih unutsa melekut unutmaz. Hislendim, şiire benzer bir şeyler hasıl oldu..

Çocuklar bir gün göğü görmeyecekler

Kubbeyi eski foroğraf belleyecekler

Okul herşey hayat hiçbir şey diyecekler

Ergin olduklarında sönecek gözleri

Eve sığmayınca taşacaklar

Sokak cezbetmediği gibi

Bir anlık kirli alışverişe razı olacak

Sıkıştıklarında, Allah demeyi unutuverecekler

Düştüklerinde anne diye ağlamayı

Anneler aman dilenmeyecek, diyemeyecek

Babalar akşam eve gelmeyecek, hiç..

Dedenin olmadığı bir dünyada eski ne manasız

Nineler, seccade ve mushaf..

Siz antikacı mısınız beyefendi

Nostalji kokocak her yer

Fakat düne ait her şey pis

İstikbal uğruna hızlanmak yetmeyecek

Dün ezberlediğini bir bir unutacaksın

Ümitsiz romanlar para etmediği gibi yasaklanacak, belki..

Velhasıl yarının çocukları, çocukların yarınına feda edilecek

Ciğerparelerimiz bile bile gidiyorlar uzağa

Çağa ait ne varsa bizim olmalı çünkü

Kazanmalıyız şimdiyi

Hadiyin çocuklar tercih edin ertesi günü

El ele oynadığımız bu oyunda mızıkçı olmayın

Çocuklar bir gün ağlamayacak, ilaçtan mı nedir?

Büyüyecekler korunmuş küvetlerde

Ebeveynler razı, o da onlardan razı olarak ayrılacaklar

Siz bir vesile değil vasıtasınız,

Minik robotçuk sen çok yaşa

Ve hatırla ki yarın bizim olacak

Amin diyene garipçe bakacak sonraki.

GENÇ'ın Yazısı.