13 yaşındayım, 15 yaşında ablam var. Aynı anneme benziyor, odamın düzenine, temizliğine, giysilerime, her şeye karışıyor. Annem benim de ablam gibi düzenli ve temiz olmamı istiyor. Onların istediği temizlik anlayışını anlayamıyorum ve bazen ben de kendi temizlik anlayışım konusunda şüpheye düşüyorum. Sizce onların söylediklerine göre mi hareket edeyim ama öyle yaparsam durmadan karışıyorlar, işin içinden çıkamıyorum.

Özgül Bozkuş

İşin zor gibi görünüyor. Annenin yerine vekâlet eden ablanın olması bu zorluğun nedeni. Ablan da sanırım bu konuda şikâyetçi olmasına rağmen annene olan kızgınlığını azaltmak için sana yükleniyor. Yine anne- babaların çocuk yetiştirme konusunda doğruyu öğretmek için kullandıkları yanlış yöntemlerden biri yani, niyet iyi ama eğitim eksikliği yüzünden kendi yöntemlerini kullanmaları iyi değil.

İlk önce kendini tarafsız olarak değerlendir. Giysilerinin ve odandaki eşyaların düzeni, vücut temizliği gibi konularda herkesten kabul görecek ölçüde hassas mısın? Çünkü bulunduğun yaş erkek çocuklarının biraz daha rahat giyim, temizliğin önem kazanmadığı, büyüklerin kurallarının önemsiz sayıldığı bir dönem. Eğer gerçekten kendinde eksikler görüyorsan, yani kitaplar, giysiler ortadaysa, saçını yıkamak zor geliyorsa, kirli elbiseler ortalıkta ise hemen tedbirini al, annenin ve ablanın müdahalesini ortadan kaldır, kendi düzenini oluştur. Bu kendi kişiliğine gösterdiğin saygının da ifadesi olur.

Tam tersi ise yani, anne ve ablan da aşırı titizlik varsa -bu ihtimal zayıf gibi ama yine de öyle ise- onlarla otur bir kez, "Ben doğruyu yapıyorum sizin söylediklerinizin bana etkisi olumlu olmaz, kızgın oluyorum bu da beni üzüyor. Benim değil sizin değişmeniz gerekiyor" ifadeleri ağırlıklı olmak üzere konuş. Değişiklik olmazsa şöyle düşün: "Doğruyu bilen benim onlar kendi isteklerini yaptırmaya çalışıyorlar, sözleri canımı sıkmazsa, karşılık vermezsem sonuç daha olumlu olur. Anlayış bazen küçüklere düşer.

Selamlar.

GENÇ'ın Yazısı.