Dilek Pulat

İnsan… Çoğu zaman var olma çabasını eline yüzüne bulaştıran o mükemmel varlık. “Eşref-i mahlukat."

Olmak, imtihan olmayı, varlığını ıspatlamayı gerektirir. İmtihan dediysek, öyle böyle değil; kaybedişler, kazanışlar, yıkılmalar, hayal kırıklıkları, ihanetler, ihtiraslar, hırslar… Bütün bunlar vardır, neden mi? Çünkü insan, nefis, şeytan üçlüsünün olduğu yerde bu duyguların bulunmaması imkansızdır. Bu üç silahşör, “ruh” a savaş açacaklardır. Beden bunun kefaretini öder zannederken, esas bedel ruha aittir.İlk muhatabı ruhtur duyguların. Ruh, bunlarla olgunlaşacak, orta yolu tepkileri sayesinde bulacaktır. Ne de olsa arayış, hakikat içindir. Eğer düşe kalka yürüyorsa ruh, bu hakikatin peşinde oluşundandır. Ve insan bu yolda yoldaşsızdır.Tıpkı mezarda olacağı gibi yalnızdır, yapayalnız.

Kaybetmeden kazanmanın tadına varamayacaktır. Yüreği mahzunlaşmadan, kendini yerlerde hissetmeden, kalkması gerektiğini ve bu kalkışla bir adım daha ilerlediğini anlayamayacaktır. Yükselmek için kavga etmeden kendini tanıyamayacaktır.

Kendini karşısına almadıkça dünyayı tanıyamayacaktır. Kazandığında yine sınanacaktır. Galibiyeti vereni hatırlayacak mıdır? Ya da zafer sarhoşluğunu kendi nefsine mi mâl edecektir? Sonuç; yine imtihan… Hayal kurmak en tabii ruh faaliyetidir. Peki ya gerçekleşmeyeceğini anlamak? Aman Allah’ım ne büyük bir sarsıntıdır! O an bunu idrak edemez insan fakat sonundaki aydınlığa gebe bir karanlıktır yaşanılan. “Muhakkak ki olanda hayır vardır” düsturu kalbe ferahlık verir.

Hep memnuniyetsizlik içindedir insan. Sürekli bir sorgulayış, bir telaş… Bunu yalnız yapar. Demiştik ya, ruh bu yolda yoldaşsızdır diye. Hakikat yalnız bulunur. İşte bu yüzden yalnızlık kutsaldır. Ancak yalnızlıkta hak olanla, Hak’la hemhal olunur. Çünkü insan O’na aittir. Aidiyet duygusunu tuttuğu takıma, eve, evdekilere, eşyalarına değil de O’nda tatmin edebilecektir.

İnsan, ins (unutan) olarak bir tek O’nu unutmamıştır. Ve bu varışların, imtihanların, yıkılmaların, uyanışların hepsi Allah’ı hatırlamak, ruhumuza üflediği sevgisini hissetmek içindir. Bundan dolayı, düşmekten, günaha düşmekten korkulmamalıdır. Hakkını verdiğimiz takdirde, bizi kemale erdirecek günahlarımızdır.Var olmak imtihana, imtihan yalnız kalmaya, yalnız kalma kutsallığı, Hakk’ı bulmaya vesiledir. 

İmtihanlarımızın hakkını vermek duasıyla…

GENÇ'ın Yazısı.