M.Emre Sever

Bugün çok iyiyim be abi. Sabah namazını da kılsaydım tam olacaktı. Bir türlü uyanamıyorum. Nedeni bilinmez bir kasvet üstümde. Her sabah aynı şey oluyor. Alarm saat, yastık yorgan. E haliyle sabah namazını kılmayınca da günün ortasına doğru uyanıyorum.

Bugün çok iyiyim be abi. Öğlen namazını da kılsaydım tam olacaktı. Bir uyuşukluk her tarafıma hâkim. Bedenimin idaresi benim değil sanki. Müslümanca yaşamak isterken bunları neden başaramadığıma üzülüyorum. Öğlen vakti genelde arkadaşlarla dışarıda oluyoruz. Onlarla gezerken, bir de bakmışım ikindi ezanı okunuyor. Hay Allah şimdi koştur abdest al. Bir taraftan arkadaşlar çağırıyor. Bir taraftan abdest almak zor geliyor. Çocuklar da bekleyecek şimdi.

Bugün çok iyiyim be abi. İkindinin sünnetini de kılsaydım tam olacaktı. Farzını kıldık elhamdülillah, akşam ezanına beş dakika varken. Namazı çarçabuk kıldım arkadaşlar bekler diye. Vakitler ne çabuk geçiyor. Akşam vakti genelde bir yerlerde otururuz arkadaşlarla. Bu arada akşam ezanı okunda ama ben otobüsteyim, kılamam ki şimdi. Gideceğimiz yere de geç kalırız nasıl yapsak? Orada kılayım en iyisi.

Bugün çok iyiyim be abi. Akşam namazı için vakit ayırsaydım tam olacaktı. Kafeler ve restoranlarda namaz kılması zor oluyor yahu. Buralarda da mescit var ama. Çok garip olacak herkes oturuyor şimdi, ben kalksam olmaz. Sohbet, muhabbet de çok iyi gidiyor. Vakit de ilerliyor. Yatsı ezanı okunacak neredeyse.

Bugün çok iyiyim be abi. Yatsıyı kıldığımı da hatırlasaydım tam olacaktı. Hatırlıyor olmam lazım ama “Yok yahu kıldım, şimdi hatırladım.” Eve geç geldim. Bayağı oturduk arkadaşlarla. Saat gece yarısına gelmiş. Hemen bütün sünnetleri neyi varsa atarak kıldım namazı. Namaz rekâtları yarı yarıya düştü. Ama ne yapayım? Yorgunum, halsizim. Yarın okula gitmem lazım bir sürü işim var. Tam teşekküllü bir namaz da çok uzun sürüyor.

Bugün çok kötüyüm be abi. Akıllı insana deli gömleği giydirmeye uğraşıyorum. Bu benim hayatım değil. Arkadaşlarımlayken, gezerken, okuldayken hep vakit azalıyor. Zaman daralıyor. Bitip tükeniyorum. Bu iş bu kadar ciddiyken ben tam tersi bir lakaytlıkla davranıyorum. Kendimi telkin ediyorum sürekli çok iyiyim çok iyiyim diyerek. Değilim çok iyi. Kaç vakit namaz kaçırdım, kaçırıyorum bu gidişle belli değil. Serzenişle olmuyor bir şey. Gönlün hicret etmesi gerek galiba. Aklım, mantığım ve gönlüm içinde gerçek benin olduğu bir yere hicret etmeli. Hiçbir şey güzel değil namaz olmayınca. Bütün dünyaları alsam huzurlu değilim alnımı secdeye koymayınca... 

Namaz, sancıma ilâç, yanık yerime merhem;

Onsuz, ebedi hayat benim olsa istemem.

Necip Fazıl Kısakürek ’1978  

GENÇ'ın Yazısı.