Benim arkamda Allah gibi bir Allah var yavrum, ben neyden korkacağım, kimden çekineceğim ki…

GENÇ Dergi okuyucularının yakından tanıdığı Canan Teyze’mizi, Kurban Bayramı’nda ziyaret etmek istedim. Kapısını çaldım, nur yüzü ve tebessümüyle açtı. İçeri buyur etti, girdim…

Hemen bir şeyler hazırlamak için mutfağa yöneldi. Âdetiydi, biri gelir gelmez bir şeyler koyardı önüne. Engel olmaya kalktım, gerek yok dedim, dinlemedi, bildiğini okudu. “Türbeye mi geldin?!” diye de latife yaptı…

Sonra oturduk koltuklara, başladık konuşmaya. “Annelerin kıymetini bilin oğlum, anneler çok önemli çok” dedi. Ardından birçok şeyden bahsetmeye başladı… O anlatırken ben pür dikkat dinliyordum. Sözlerinin sonunda, bana öyle bir dua etti ki, gözlerim büyüdü, ağlayasım geldi. Tam tamına şöyle dedi: “Süleyman, sen beni ne kadar dinlediysen Allah da seni o kadar dinlesin!” Bu sözün derinliği içinde kaybolup gidebilirdim o an..

Sonra başından geçen üzücü bir olayı anlattı.. Bir arkadaşının ihtiyacı için vakıflardan birine gitmiş. Kapıda adama meramını anlatmaya çalışmış. Adam Canan Teyze’yi dinlememiş, ötelemiş, önemsememiş. Bunun üzerine Canan Teyze “oğlum lütfen dinle, derdimi anlatayım” demiş. Adam yine de pek oralı olmamış, değer vermemiş, ilgilenmemiş.. Bu hareketler Canan Teyze’yi çok üzmüş ve içinden “Allah’ım bu adam beni dinlemedi, sen de onu dinleme!” diye geçirmiş… O adama üzülmedim desem yalan olur… Ah ki ne ah…

Sonra hayat incileri saçtı yine.. Niyeti güzel olanın hayatı da güzel olur dedi…

En son, tebessüm ettiğim şöyle bir cümle kurdu: “Benim arkamda Allah gibi bir Allah var yavrum, ben neyden korkacağım, kimden çekineceğim ki…”

85’ine merdiven dayamış Canan Teyze’mize Allah’tan huzur ve afiyet dileriz. Ondan alacağımız çok şey var…

Süleyman Ragıp Yazıcılar'ın Yazısı.