Ahmet Taşgetiren

Ben Kahramanmaraşlıyım. Maraş ile bayrağın ilişkisi çok özeldir. Maraş Fransızlar’ca işgal gedilir. Kaleye Fransız bayrağı çekilir. Günlerden cumadır. Şehirde herkesin yüreğinde fırtınalar esmektedir. Salalar verilmekte, cemaat Ulu Camii avlusunda yavaş yavaş toplanmaktadır. Yürekler arası fırtına alışverişi yapılmaktadır. Ezan okunur, sünnetler kılınır ve Rıdvan Hoca, hutbe okumak üzere minbere çıkar. Rıdvan Hoca’da bir fevkaladelik vardır. Sadece bir cümle söyler:

-”Ey cemaat” diye söze başlar. “Kalede Fransız bayrağı dalgalanırken bize cuma namazı kılmak caiz değildir.”

Cuma için hürriyet gereklidir ve kaledeki bayrak, Maraşlı’nın hürriyetinin gasp edildiğinin işaretidir.

Aynı destanı tekrar tekrar yaşarız

Cemaat son kelime ağızdan çıkmadan cümlenin nasıl bağlanacağını anlamış ve çoktan camiyi boşaltmıştır bile.

Maraş’ın kalesine, Ulu Cami’nin hemen yanından başlanır tırmanılmaya...

İnsanlar göğe tırmanır gibi tırmanmaktadır kalenin yamacına...

Tırmanır, tırmanır ve kalenin burcuna ulaşırlar.

Sonra Fransız bayrağı indirilir, yerine al bayrak takılır.

Biz Maraş’ın çocukları, daha ilkokula başladığımız günlerden itibaren her 12 Şubat’ta bu destanı tekrar tekrar yaşarız. Neredeyse 60 yıldır.

Tekrar tekrar Rıdvan Hoca oluruz, Sütçü İmam oluruz, Mıllış Nuri, Senem Ayşe oluruz.

Şimdi Anadolu seyahatlerimizde, benim burnuma bayrak sokmaya çalışan adama ne diyeyim?

Ben ki imam hatipliyim.

Kahramanmaraş İmam Hatip Okulu’nun ilk yıllarından itibaren bizler, Mehmet Akif’le büyüdük, Çanakkale şehitleri ile, Necip Fazıl’la büyüdük.

Bir imam hatipli olup da, Çanakkale Şehitleri şiirini yüreğine yazmayan insan yoktur.

Mehmet Akif, her yıl andığımız ve yüreklerimizdeki sevdayı onun mısralarında seslendirdiğimiz bir can yoldaşımızdır.

Asım’ını yüreklerimize yazmışızdır.

En son, merhum Kenan Seyithanoğlu Ağabey ile birlikte Asım Vakfı’nı kuran, Asım dergisine gönül verenlerdeniz.

Şimdi Anadolu seyahatlerimizde, olur olmaz yerde İstiklal Marşı okuyup, onu sopa haline getirip bizi dövmeye çalışan adama ne diyeyim?

GENÇ'ın Yazısı.