Ali Görkem Userin

İbrahim Demirci’yi çoğu okur İbrahim Kardeş müstearıyla Yeni Şafak’ta uzunca bir süre yazdığı “Dil Burcu” köşesinden tanır. Köşesinin müdavimleri onun genel tarzını iyi bilir. Fakat, geçen ay çıkan, Hay Hay Hayat adlı ikinci deneme kitabı tümden dil merkezli yazılardan oluşmuyor. Ki, hemen yazının girişinde şunu da belirtmeliyiz: Son günlerde, okurken en çok keyif aldığımız kitaplardan biri, belki de birincisiydi Demirci’nin bu kitabı. Her bir yazı ortalama birbuçuk-iki sayfa boyutlarında. Boyuttan da öte, yazarın dili, üslubu o denli kıvrak ve renkli ki, okurken sıkılmak imkansız. Eğlenceli ve espritüel bir rengi var bu yazıların çoğunun. Gündelik dil ve konuşmalar üstünden hayatın incelikli detaylarına odaklanıp bunlar üstünden önemli tespitler yapmak olarak ifade edebiliriz kitabın temel çabasını. Kitabın tek eksisi, içine alınan tüm yazıların art arda yığılarak bir bölümleme doğrultusunda tasnif edilmemesi. Benzer konulara dair yazılar (örneğin Ramazan yazıları) art arda dizilse de bir bölümleme söz konusu değil ne yazık ki. İkiyüz sayfayı aşan kitapta yüze yakın yazı yer alıyor. Biz iki yıldır ondan yeni şiirler beklesek de, Demirci’nin bu yazılar toplamının da kitaplaşması ayrıca sevindirici bir gelişme.

(Hay Hay Hayat, İbrahim Demirci, Ebabil Yayınları, Deneme)

GENÇ'ın Yazısı.