Ailenin Eline Bakmak Zor İş

Ünal Yılmaz, Balıkesir Ünv. Türk Dili ve Edebiyatı, 3. Sınıf

Ayda 400-500 YTL giderim var. Dört arkadaş ev tuttuk. Ailemden alıyorum genelde parayı. Burs olarak 100 YTL alıyorum diyebilirim. Geçim derdi ilk sene zordu. Ama artık alıştım. Aileden ayrı olduğum için ilk zamanlar biraz sıkıntı çekiyorsunuz hem maddi hem manevi. Lakin zamanla alışıyorsunuz. Maddi olarak ise ailenin eline bakmak zor bence. Bu her zaman problem oluyor. **

Yaş İlerledikçe Aileye Yük Olmama Hassasiyetiniz Artıyor

Sümeyra Aktaş, Sakarya Ünv. Sosyoloji, 3. Sınıf

Cidden üniversite okumak zor çok zor. Hele aileden uzak bir şehirde. En ufak bir şeyin hesabını yapmak durumunda kalıyorsunuz. O ay aldığınızla idare etmek durumunda kalabiliyorsunuz. Fazla masraf olmasın diye daha az eve gidiyorsunuz mesela. Yaş ilerledikçe aileye yük olmama hassasiyetiniz artıyor. Ama hayat adına çok şey öğreniyorsunuz, bu bir kazançtır. Geçimimi ailemden destek alarak sağlıyorum. Okuduğum şehir yaşadığım şehre yakın olduğu için elden alıyorum parayı, zaten hiçbir zaman para istemem babamdan, hep o verir. Ortalama 200 YTL şahsi ihtiyaçlarım için gerekiyor. Fakat bu miktar sabit değil. Kitap masrafları ya da fotokopi masrafları ciddi para gerektiriyor; belli olmuyor yani aylık giderim. Aldığım birkaç burs var, onlar rahatlatıyor. Aslında hafta sonları part-time bir işte çalışmayı düşündüm ama şartlar uygun olmadı pek. Alanımla ilgili çalışacağım yerlerde de para alma olasılığınız pek olmuyor. Aslında anket sektöründe para kazanma imkanı çok iyi. Ama onu da denemedim, çok zorda kalsam yaparım tabi...

Burs Peşinde Geçen Günler

Enes Abanoz, Marmara Radyo TV Master Öğrencisi

2002 yılında üniversiteyi kazandığımda ilk defa uzun süreliğine Samsun`dan ayrılmam gerekti. Bu İstanbul`a ilk gelişimdi. Beş çocuklu emekli maaşı ile geçinen bir ailenin bireyiydim. İstanbul`a gelene kadar nerde kalırım, nasıl geçinirim sorularını hiç düşünmemiştim. İstanbul Ticaret Üniversitesi`ni burslu kazanmama rağmen diğer harcamaların büyük bir meblağ tutuğunu kısa sürede anladım. Çeşitli kurumlardan burs bulmaya çalıştım. Burs veren kurumların bir listesini oluşturdum. Liste elimde burs veren bütün kurum ve kuruluşları aradım, adreslerine gittim. Ama her yerde bir başka sorun çıktı. Bu arayışım sonucunda Samsun`dan SAMSEV (Samsun Sanat ve Eğitim Vakfı) Vakfı`ndan az da olsa sürekli bir burs alabildim. Her öğrenci gibi Kredi Yurtlar Kurumu`ndan öğrenim kredisi aldım. Üçüncü sınfa geldiğimde, İBB vakıf üniversitelerinde okuyan öğrencilere eğitim bursu verme kararı aldım. Bu bursa başvurdum ve almaya hak kazandım. Aynı zamanda çeşitli firmalarda part-time çalışmaya başladım (Sigortasız ve çok az bir paraya). Tüm bu süreçte ailemden, akrabalarımdan değişik dönemlerde gelen yardımları da gözardı edemem. **

Hem İş Hem Okul Zor

Ubeyde Alkan, Balıkesir Ünv.İlköğretim Matematik Öğretmenliği, 3. Sınıf

Babamın aylık bankaya yatırdığı 200-250 YTL ile geçimimi sağlamaya çalışıyorum. Allah razı olsun babamız bizi sıkıntıya sokmamak için elinden geleni yapmaya çalışıyor. Burs kredi hiç birşey almıyorum. Geçimimi katkı sağlamak için özel ders vermeyi düşünüyorum. Bir de part time çalışma fikrimiz var ama hem okul hem iş zorlanma ihtimaline karşılık o kadar sıcak bakamıyoruz maalesef. Malum dersler daha önemli. Elhamdülillah istrediğimizi alabiliyoruz ama imkanlar nisbetinde marka ve kaliteye çok önem veren bir insan değilim dolayısıyla istediğim şeyler çok fazla masraflı olmuyor genelde. Ama nefis işte durmadan birşeyler istiyor. Kim her istediği şeyi alabilmiş ki! :)

GENÇ'ın Yazısı.