Selman Sami Taşçı

Çocuklar, dünyamıza renk katan o çocuklar. Bebekken ağlarlar, biraz büyüyünce yürümeye çalışırlar. Az daha büyüyünce konuşmaya başlarlar. Hepsini bizi taklit ederek başarırlar. Lakin ya onlara farkında olmadan yanlış taklit yapıyorsak? Onlara güzel örnek olamıyorsak?

Sizlere çocuklarla şakalaşıp oyun oynayan, adeta onların arkadaşı olan Hz. Muhammed’in (s.a.v) çocuklara karşı tutumunu anlatacağım. Buyurun okumaya:

Efendimiz (s.a.v) çocuklara sevgi ve şefkat göstermeyenlerden hoşlanmazdı. Çocuklara karşı merhameti, şefkati olmayan kimseleri kabalık, katı kalplilik ve şefkatsizlikle vasıflandırırdı.

Efendimize (s.a.v) Temîm Kabîlesi’nin önderlerinden bir adam geldi. O sırada Hz. Ali ve Hz. Fâtıma annemizin oğlu Hz. Hasan (r.a) geldi. Peygamberimiz Hasan’ı (r.a) kucağına oturttu, sevdi, okşadı ve öptü.

Temîm Kabilesinden gelen adam peygamberimizin bu halini görünce şaşırdı. Onlarda böyle bir şey yoktu çünkü. Ve o sırada şunları söyledi: “Yâ Rasûlallâh! Benim on tane oğlum var şimdiye kadar hiçbirini kucağıma alıp sevmedim, hiç birini öpmedim.”

Bunun üzerine Peygamber efendimiz (s.a.v) o adama: “Allah Teâlâ, senin kalbinden merhameti kazıyıp almışsa ben ne yapabilirim?” buyurdu.

Efendimizin bu sözü bir babaya çok önemlidir. Çocuklarımıza gerekli merhameti ve şefkati vermemiz gerektiğini ve onlara örnek olacak davranışlarla onların bizi taklit etmesini sağlamalıyız diye düşünüyorum. Çocuklarımızı Peygamberimizin (s.a.v) yaptığı gibi merhamet ve şefkatle büyütmeli, onlarla şakalaşıp oyunlar oynamalı, dertleriyle dertlenip onları anlamalıyız.

Dipnot: Merhamet ve şefkat bizim altın kuralımızdır… 

GENÇ'ın Yazısı.