HERKES ORADAYDI…

Mes’ûliyet hissinin ağırlığından başka bir yük bilmeyen Seyyid Onbaşı oradaydı…

Dünya gözüyle göremediği yavrusuna sadece bir isim bırakan; Dîdâr’ın babası Hasan Yüzbaşı oradaydı…

Sayılarının azlığına bakmadan; bütün kudret ve kuvvet sadece Allah’a aittir diyen Yahya Çavuş ve arkadaşları oradaydı…

Anası eliyle kınası yakılıp Allah için vatana kurban olsun diye Peygamber ocağına uğurlanan Yozgatlı Kınalı Hasan oradaydı…

Son sınıf öğrencileri şehâdet sınavını kazandığı için sonraki yıllarda mezun veremeyen İstanbul Erkek Lisesi Ve Galatasaray Sultânisi öğrencileri oradaydı…

Düşmanla savaşırken dahi anasının hâlini hatırını bir mektupla sormayı ihmâl etmeyen hayırlı evlâd Muallim Hasan Edhem oradaydı

Ailesine yazdığı son mektub ile veda eden ve onlarla helalleşen kolağası (Yüzbaşı) Mehmed Tevfîk oradaydı…

Şu kolumu kesiver diyen cengâver gâzîmiz Ali Çavuş oradaydı…

Zafer yolunun gizemli anahtarı olan kutlu rüyayı gören Cevâd Paşa oradaydı…

Vazifesinin akabinde geçirdiği kalp kriziyle şehâdet mertebesine nâil olan Nusred Mayın Gemisi`nin kumandanı Yüzbaşı Hakkı Bey oradaydı…

Çanakkale savaşında yaşanan kahramanlığı destanlaştıran Milli Şâirimiz Âkif Bey oradaydı…

Cephede bayram namazını eda eden yiğitler oradaydı…

Son saatlerini yaşarken, son lokmalarını cephede savaşan arkadaşlarına bırakan fedâkarlık âbidesi Hüseyin oradaydı…

Ecdâdınla Josef Miller adıyla çarpışıp, onlardan aldığı insanlık dersiyle yıllar sonra hidâyete nâil olan Anzaklı Ömer oradaydı…

“Yetiş Yâ Muhammed” nidâsıyla Allah Resûlünden imdat isteyen binbaşı Lütfi Bey oradaydı…

Kendisine sığınan iki düşman askerini evlâdı gibi muhafaza edip memleketinde bir misafir gibi ağırlayan Samsunlu Ali Çavuş oradaydı…

Kendi ekmeğini esir düşman askerlerine ikram eden melek tabiatlı yiğit Mehmetçikler oradaydı…

Çanakkale’nin adı sanı bilinmeyen kahramanlarından Sultan II. Abdülhamid Hân bütün hissiyatıyla oradaydı…

Çocuksu bir safiyetle “Şehit Olamadım Paşam!” diyerek kumandanlarından özür dileyen yiğit gaziler oradaydı…

Rablerine tertemiz kavuşabilmek için şehit olacakları büyük muharebeden bir gün önce, çamaşırlarını yıkayan ve şehadete hazırlanan erler oradaydı…

Evinde kendisini bekleyen aile ferdleriyle helalleşemeden; “Sen Nerede Kaldın? Yürü, Yetiş…” çağrısıyla cepheye koşan Edremitli Halil Çavuş oradaydı…

Ağır bir şekilde yaralanmış son anlarını yaşarken, düşman zırhlısının battığını görmek hevesiyle son nefesini veren Cideli Mehmed Çavuş oradaydı…

Ardında düşmana teslim edilmemiş bir alay sancağı bırakarak tamamı Allah’a kavuşan 57. Alay’ın cengaver kumandanı Yarbay Hüseyin Avni Bey ve kahraman askerleri oradaydı…

SEN NEREDESİN?!!!

Çanakkale Zaferi’nin 99. yıl dönümünde şehitlerimizi saygı ve rahmetle anıyoruz.


GENÇ'ın Yazısı.