Efendimiz (s.a.v.) geceleri secdelere kapanıyor ve en muhtevalı ifadelerle şöyle senâda bulunuyordu:

“Allâh’ım! Sen’in gazâbından Sen’in rızâna sığınırım. İkâbından (cezalandırmandan) affına sığınırım! Allâh’ım başka değil, Sen’den yine Sana sığınırım. Sen’i senâ etmekten (övmekten) âcizim. Sen Yüce Zâtını nasıl senâ ettinse öylesin!” (Müslim, Salât, 222)

Alican Tatlı'ın Yazısı.