Türkiye o meşhur tâbirle "gelinliğini giydi" yine. Dört bir yan karla kaplı. Salı ve Çarşamba günleri ciddi bir kar yağışı bekleniyor diye İstanbul`da valilik okulları kar yağmadan tatil etmişti. Dört gözle bekledik doğrusu, fakat Salı günü görünürlerde pek kar yoktu.

Yenikapı`da otobüs beklerken, adamın biri ile kar üzerine söyleştik. Şöyle dedi:

- Karın geleceği yok gibi. Ama gelirse çok iyi olur, hem de çok!

- Neden iyi olur abi?

- Ben balıkçıyım. Kar yağarsa denizdeki balıklara çok faydası olur. Eriyen kar sularıyla beslenen balıklar çok gelişir bu sayede. Çinekoplar kar suyu yeyince sarıkanat olur. Sarıkanatlar karla beslenince lüfer olur. Lüferler ise kar suyu sayesinde kofona hâline gelir...

- İlginçmiş abi, ilk defa senden öğrendim doğrusu... Balık çok mu bu sene?

- Pek yok... Adalar`da çok oluyor ama...

İsmi Cüneyt olan balıkçının söylediklerini not aldım, fotoğrafını çektim ve yanından ayrılıp Gazanfer Ağa Medresesi`ne geldim.

Sağolsun medresedeki hizmetlilerden biri olan Kamil Abimiz hızır gibi yetişti, bu soğuk havada elindeki sımsıcak ıhlamurla belirdi kapıda. Balıkçının anlattıklarını paylaştım kendisiyle. Bunun üzerine, çiçek bakımı üzerine özel eğitim almış olan Kamil Abi de eklemelerde bulundu:

- Kar candır, can! Toprağa da çok faydası var. Kar ve don toprağı çatlatır, bu sayede toprak iyice havalanır. Kar ve don olduğunda toprağı çapalamaya gerek dahi kalmaz... Yağmur toprağı döver adeta, sürekliği yağar ve toprak sıkılaşır... Kar gelince rahatlar tabiat...

İşte böyle...

Tecrübe gibi hikmet yoktur demişler. Salı sabahı hisseme düşenler bunlardı, paylaşmak istedim...

Süleyman Ragıp Yazıcılar'ın Yazısı.