Bu yıl 1915 olaylarının yüzüncü yılı münasebetiyle Rum lobisinin yoğun bir çalışma içinde olacağı biliniyordu. Nitekim bu çalışma Batı dünyasında ciddi bir mâkes bulmuş gözüküyor. Önce Papa, ardından da Avrupa Parlamentosu sözde “soykırım” iddialarına yönelik Ermeni tezlerine denk düşen birtakım açıklamalar yaptılar.

Katolik dünyasının ruhani lideri Papa Francesco, Ortodoks Ermenilere seslenerek 1915 olaylarını “soykırım” olarak nitelendirdi. Peşi sıra Avrupa Parlamentosu Papa ile dayanışma görüntüsü eşliğinde benzer bir çıkışta bulundu. Türkiye’ye “soykırımı” tanımasını tavsiye etti! Tabi her iki çıkış Türkiye’den yoğun tepki aldı. Başta siyasiler, Hıristiyan dünyasının günahlarını bir bir önlerine serdi… 100 yıl öncesi değil daha dün sayılabilecek geçmişte yaşanan soykırımlara neden soykırım denilmediği soruldu. Başta ABD, İngiltere, Fransa, İspanya, İtalya, Rusya ve Almanya olmak üzere birçok Hristiyan ülkenin, dünyanın dört bir yanında yaptığı soykırımlar neticesinde milyonlarca kişiyi vahşice katletmesi ve milyonlarcasını da yurdundan etmesi gündeme getirildi… Tarih boyu oluk oluk döktükleri kanlar hatırlatıldı… 75 milyon Kızılderili’nin nasıl öldürüldükleri soruldu. Hiroşima ve Nagazaki’de katledilen onbinler, yüzbinler, Bosna, Ruanda soykırımları hatırlatıldı. Myanmar’da Budistlerin vahşetine maruz kalan Müslümanlar hatırlatıldı…

Bugünden misaller verildi. 2003 yılındaki Irak müdahalesinden sonra bölgede 2 milyon insan öldüğü hatırlatıldı. Sadece son üç yılda Suriye’de 310 bin kişinin katledildiği söylendi. Neden tüm bu soykırımlar, “soykırım” değil de 1915’de yaşanan olaylarda Türklerin değil de sadece Ermenilerin yaşadıkları acıların “soykırım” olarak nitelendirilmesinin haksızlığı vurgulandı.

Tarih boyu yaşanan acılar tanımlanırken sergilenen çifte standart Vatikan’ın, Papa’nın, Avrupa Parlamentosu ve tüm Hıristiyan dünyasının yüzüne çarpıldı. Ama her zaman olduğu gibi yine pişkinliğe vurdular. Aslında dertleri Ermenilerin neler yaşadıkları değildi. Dertleri, Türkiye düşmanlığı idi. Ermeniler de bahanesi… Bu da bizi hiç şaşırtmadı doğrusu…

Beytullah Demircioğlu'ın Yazısı.