Mustafa Bozoklu

Ey Anadolu;

Her gülünü gözyaşıyla yeşerttin o şüheda kanı kokan topraklarında. Her dem bir sancı, bir hüzün hakim gönlü ravza kokan insanlarına. Sen yüce dağlarına çöken dumanla, göklerde yazan destan gibisin. Malazgirtteki Alparslanın, Haçlı kılıçlarına kanıyla dur diyen Kılıçarslanın, İstanbul önlerindeki Fatihin, İstiklal Savaşındaki, Çanakkale Savaşındaki aziz şehitlerimizin o kutsi destanısın. Tabutu al bayrakla bezenmiş yiğitlerin, kan donduran soğuklarda askerine mermi taşıyan ninelerin, yar diyerek kaval üfleyen Bingöllü çobanın, ezan kokan süngülerin mimarı Koca Sinanın, yavrum yanmasın beni yak ya Rab diyen ayağı cennet kokan anaların destanısın Anadolum.

Medine`den esen bir vatan rüzgarıdır kalbimizde çarpan ey İnsanoğlu! Anlayın, idrak edin yar olmaz size tapusu kanla alınmış Anadolu! Yari güzel olan uyku girmezmiş gözüne düsturuyla sevdik biz vatanımızı. Yarimiz vatan, canımız vatan, emanetimiz vatandır.

Ey Anadolu;

Patlasa da kalbinde binlerce bomba,

Parçalansada yüreğin Suriye’de, Filistin’de, Doğu Türkiye’de verilen canlar için,

Yazarken kan damlasa da kalemin,

İnandık, iman ettik bir kere,

Bir değil bin ölsek de,

O şuhedanın aziz ruhu için,

“Dalgalan sende şafaklar gibi ey şanlı hilal” diyen Akif’in ruhu için,

Bir dem olsun ümitsizliğe kapılmayacak, vatan için her masum can için feda-i can etmeye hazır olacağız.

GENÇ'ın Yazısı.