Yahya Uyar

Geçtiğimiz gün telefonumun bir anda bozulmasıyla başladı her şey.

Bir anda hayatın durduğunu, dış dünya ile tüm bağımın kesildiğini hissettim bir anda. Çözüm için telefonu hemen teknik servise götürsem de tamir için en az bir güne ihtiyacı olduğu söylendi... Çaresizdim; kabul ettim ve telefonsuz bir 24 saate başladım.

Eve gitmek için önce tramvaya bindim. Etrafımdaki insanları ve etrafı izlemeye koyuldum.

Aklımda ve cebimde telefon olmadığı için elimi cebime atmanın bir anlamı yoktu. Bir an etrafımdaki birçok insanın teknoloji aletleri ile hemhal olduğunu farkettim. Onların bu durumlarına epey üzüldüm. Fakat telefonum yanımda olsa kendimin de aynı durumda olacağımı düşünerek sustum. Ekranın beni gerçek dünyadan aldığını, tek bir noktaya odakladığını hissettim. Başkalarının paylaşımlarını, gündemlerini okumaktan kendi gündemimin, aslolan gündemin benden uzaklaştığını hissettim o an.

Normalde eve gelir gelmez ekrana kilitlenirken bu defa mutfağa girip yardımım dokunmasa da ailemle sohbet ettim. Konuşulacak ne çok şeyin olduğunu düşündüm. Birbirimizin bakışlarına, ilgisine, sevgisine ne çok ihtiyacımız olduğunu yaşayarak görmüş oldum bu defa…

Telefonda onca kelime ve paylaşım okuduktan sonra kitaba pek sıra gelmezdi. Bu sefer onun yokluğunda sayfalarla biraz daha fazla birlikte oldum.

Ertesi gün hayat yeniden başladığında kapıdaki çöpçüyü fark edip selam verdim. Biraz şaşırmış olacak ki selamı almakta biraz gecikti... Hasılı çevremde yaşananları, olayları anlamam açısından biraz daha etkili bir gün oldu kendi açımdan. Hiç sıra gelmeyen tefekkür; bu bir gün biraz daha fazla hayatıma girdi.

Bu yazıyı telefonu, teknolojiyi hayatımızdan çıkaralım niyeti ile yazmadım. Sadece telefonsuz geçen bir günün bendeki farklılıklarını paylaşmak amacı ile yazdım.

Başkalarının gündeminden, düşüncelerinden bir nebze olsun kurtulmanın kendimize çok büyük yarar sağlayacağını düşünüyorum.

Kendi gündemimizi oluşturmanın, nefes almanın, yaşamanın, yaşatmanın kendimize ve çevremize çok büyük etkiler sağlayacağı şüphesiz.

Zamanımız oldukça kıymetli ve kısıtlı…

Değerini bilip; değerli kılalım...

GENÇ'ın Yazısı.