Saliha Malhun, Yeşil Dergâh`ın Aynası, Kitâb-ı Hayat, 151 Sayfa

“Eşya deyip geçmeyiniz. Onların da bir ruhu vardır. Kâinatta yaratılan her varlık yaradılışına uygun bir vazifenin başındadır.” Bu cümleler kapanmış bir çağın kalıntıları arasından sesleniyor bize. Kendinden başka her şeyi bilmeye çalışan modernite-zedeler bu cümlelerdeki o insan-ı kâmil duyarlılığını anlamaya ve anlatmaya çok uzak. Yine de bu felaketin enkazları arasında ayakta kalmaya çalışan insanlar mevcut. İşte Saliha Malhun onlardan biri. Kalemini hakikati aramak için eline alan ve kal`em mesulü olduğunun bilincinde bir yazar.

Onun hikâyelerinde bir gece Üftade Dergahı`nda kalırken bir gün Aziz Mahmud Hüdayi`de dua ediyorsunuz. Dergah`ın o koruyucu ve gizleyici havasını ciğerlerinize kadar teneffüs ediyorsunuz. İçinize doğru uzun bir yolculuğa çıkıyor, asıl yaşamı dışa kapanan dergâhta buluyorsunuz. Çünkü insan gerçek manada içine döndükçe özgürleşebilir.

İsterseniz burada Sadık Yalsızuçanlar`ın Saliha Malhun`un öyküleri hakkında söylediklerine kulak verelim: “Melali anlayan bir nesle aşina, bize ancak saf Anadolu türkülerinin aktardığı yüce hüzne sahip. Bu hüzün insanı mutlaka söyletir. Değil mi ki, dert ağlatır aşk söyletir; Malhun`un da kalemi, dert ile ağlıyor, aşk ile söylüyor.”

Saliha Malhun, bir sırrın içinden seslendiği bu öykülerini “Yeşil Dergâh`ın Aynası” isimli kitabında topladı. Mart 2010`da ilk baskısı yapıldıktan sonra kısa bir sürede tükenen kitap Eylül itibariyle ikinci baskısıyla yeniden kitapçılardaki yerini alıyor.

Selim Tiryakiol'ın Yazısı.